ജീവന്മാർ തങ്ങൾക്കു പിറക്കാനുള്ള സ്ഥലവും സമയവും തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നു! അഥവാ വ്യഷ്ടിബോധം തീർത്തുമില്ലാതാവുക എന്ന ലക്ഷ്യ(?,സംശയം?)ത്തിലേക്കെത്താൻ ഇനി വക്കേണ്ട ചുവടുകൾ, നേടേണ്ട അനുഭവപാഠങ്ങൾ, എന്തൊക്കെയാണോ അതിന്നു സഹായകമായ ഒരു സ്ഥലകാലബിന്ദുവിൽ ‘ജനി’ക്കുന്നു എന്ന അനുഭവമാകുന്നു.
അതോടെ “അത്യാവശ്യം“ ചില കാര്യങ്ങളൊഴിച്ചു മറ്റെല്ലാം ആ ജീവൻ മറക്കുന്നു.
എപ്പോൾ ‘മരിക്കും’? ആരു മരിക്കും? ശരീരത്തിലെ അതിഥി പോകും?
അതിന്റെ കണക്കുകൂട്ടൽ പ്രതീകാത്മകമായി അടുത്തപോസ്റ്റിൽ.
എല്ലാവർക്കും മനസ്സിലാകണം എന്നു ഉദ്ദേശിച്ചിട്ടില്ല.
അതെ, അതും പതിനാറിനു ശേഷം.
